Sawat die Kha, allemaal,

Mijn tweede week als miss Sannie zit er alweer op. Wat vliegt de tijd toch!

Voor sommige kinderen blijft het moeilijk om mijn naam te onthouden, dus wordt ik nu ook wel eens miss uh.. teacher genoemd haha.

Maar deze week heb ik voor het eerst ook zelf een echte les gegeven. Deze was natuurlijk gekoppeld aan de unit "How do we express ourselves?" Het was mijn taak om een muziekles te geven en de kinderen een liedje aan te leren waar we de ochtend mee kunnen beginnen. Omdat ze bij de muziekles het liedje "If your happy and you know it" al geleerd hadden, besloot ik hierop verder te borduren. Samen met de kinderen hebben we de emoties die aan bod zijn gekomen besproken, en bedacht hoe we deze konden uitbeelden. Dit hebben de kinderen eerst mogen ervaren door op de mat rond te lopen en de emotie die ik omhoog hield uit te beelden. Toen hebben we samen gekeken naar welke bewegingen bij welke emotie in het liedje pasten. Zo kwamen we op happy en clap your hands, angry en stump your feet, scared en hide your eyes en als laatste proud en shout hooray! Nadat we dit enkele keren geoefend hadden hebben we ook met onze stemmen blij/boos/bang en trots geprobeerd te zingen.

Omdat op KIS "learn through play" centraal staat paste deze activiteit daar goed bij. De kinderen mochten eerst met hun lijf ervaren hoe je een emotie kon uitbeelden. Hierna koppelden ze er bewegingen aan en zongen we er samen over. De kinderen waren allemaal erg enthousiast, en hadden dus niet echt door dat ze over verschillende emoties (en manieren om zichzelf uit te drukken) aan het leren waren. Het mooiste om te horen vond ik dat een dag later op de speelplaats een van de kinderen naar me toe kwam en zei: "Miss teacher, I think ... is angry, because he just stumped his feet." Wat we geleerd hadden in het liedje werd dus in de werkelijkheid terug gezien. Een erg mooi moment.

Verder heb ik deze week erg veel vragen gesteld over dingen die me in de afgelopen weken zijn opgevallen.

Zo vroeg ik me namelijk af hoeveel verschillende culturen er in de klas zaten en hoe de leerkrachten hiermee omgingen.

Het blijkt dat veel leerlingen op papier een andere nationaliteit hebben omdat ze vaak in Amerika, Australië of China geboren zijn, maar dat ze wel twee Thaise ouders hebben. Verder zie je in EY 2 kinderen met een Thaise, Chinese, Amerikaanse, Australische, Indiase, Braziliaanse en Japanse achtergrond. Er wordt niet specifiek aandacht besteed aan de verschillende culturen. Maar er worden wel feesten van verschillende culturen gevierd. Welke dit zijn wordt elk jaar gewisseld, ook heb je hier als leerkracht vrijheid in. Omdat er dit jaar 6 kinderen met een Chinese achtergrond in de klas zitten hebben de leerkrachten aan deze ouders gevraagd of zij iets wilden doen voor Chinees Nieuwjaar. Dit was het geval, de kinderen hebben dus Nieuwjaar gevierd op school, en hebben van de ouders les gehad over het hoe en waarom van Chinees Nieuwjaar. Bij elk feest wordt wel aandacht besteed aan het hoe en waarom van dat feest. Zo leren de kinderen meer over elkaars cultuur. Echt een verschil in omgang met kinderen van verschillende culturen is er niet. Wel zijn er sommige kinderen die van huis uit een religie mee hebben gekregen. Zo is er een meisje dat niet zal groeten met haar handen bij elkaar en een hoofdbuiging. Dit omdat zij zo thuis bidden.

Zoals ik in mijn vorige blog al zei, wordt er een grote nadruk gelegd op oplossingstrategieën en leren met elkaar. Dit zagen we afgelopen vrijdag ook weer terug. De hele school verzamelde zich in de zaal met het podium voor de assembly. Hier hadden een aantal leerlingen van de middelbare school een voordracht over hun project van inclusion. Zij komen de komende tijd meelopen tijdens de pauze om te zien of ze kinderen kunnen helpen met het oplossen van probleempjes en helpen het buitensluiten/pesten te verminderen. Hierna had grade 4 nog een toneelstuk dat ook ging over buitensluiten en waarom kinderen dit zouden doen. Zij hadden zelf onderzocht waarom kinderen pesten/buitensluiten en lieten dit in hun toneelstuk naar voren komen. Zo is er elke maand een assembly waar een onderwerp dat binnen de unit speelt aangekaart wordt. Verder was er nog even tijd om 'take action' certificaten uit te delen. Als je had laten zien dat je iets deed met de geleerde onderwerpen of iets deed wat heel goed paste binnen de learning profiles kreeg je dus voor de hele school een certificaat van 'taking action'. Erg leuk om te zien hoe trots de kinderen op het podium hun certificaten in ontvangst namen.

De jongste kinderen leerden dus van de oudere kinderen tijdens deze assembly.

Maar niet alleen de leerlingen leren van en met elkaar en door onderzoek, dit geldt ook voor de leerkrachten. De leerkrachten moeten elk jaar twee doelen opstellen waar ze aan willen werken. De directrice komt dan enkele keren observeren, en naderhand worden jouw doelen besproken en aangescherpt. In een bestand moet je dan bewijsmaterialen verzamelen dat je aan deze doelen hebt gewerkt. In een eindgesprek worden je doelen dan geevalueerd en worden er weer nieuwe doelen voor het volgende jaar opgesteld. Dinsdag komt de directrice een van mijn mentoren observeren, dus ik ben benieuwd hoe dit in zijn werk zal gaan.

Op naar weer een nieuwe week vol spannende ervaringen!

Maandag is namelijk het swimming Gala, en gaan we met alle EY kinderen zwemmen! Ik ben benieuwd hoe dit zal gaan (ze hebben allemaal zwemles op school). Dus ik houd jullie op de hoogte!

La khon Kha,

Sanne