Sawat die Kha, allemaal,

Als eerste weer een update over mijn stage in Thailand. En in het tweede deel een paar van mijn persoonlijke avonturen! Het was vandaag alweer mijn vierde dag als juf in Thailand. De kinderen noemen me inmiddels geen miss teacher meer, maar het is nu miss Sannieee geworden (de 'uh' kunnen ze niet uitspreken...).

Inmiddels ken ik ook alweer meer namen (ja, jullie hadden gelijk!), maar nog niet allemaal.

Wel heb ik weer veel meer gezien van het onderwijs. Voor de vakken muziek, gym en Thaise les hebben de kinderen vakleerkrachten. Dit zorgt ervoor dat de leerkrachten van de klas tijdens deze tijd vrij hebben om te plannen/voorbereiden. De klassenassistenten blijven in deze tijd bij de leerlingen.

De dag wordt elke dag begonnen, net als bij ons, met de dagen van de week, welke dag is het vandaag, welke dag was het gisteren en welke dag is het morgen. Ook de datum en de maand wordt hierbij betrokken. Er hangt een kalender met alle datums (even=blauw en oneven=rood). Een van de kinderen krijgt de taak om de kalender hulp te zijn. Met hun vinger moeten ze naar het lege vakje gaan, een lijn omhoog trekken en zo antwoord geven op de vraag welke dag het vandaag is. De dagen van de week liggen ook op de mat en deze mogen de kinderen bij de zin: "today is ...." plakken. Dan wordt er gevraagd naar de datum. Veel kinderen weten dit niet precies. De eerste vraag die ze krijgen is, welk getal weet je wel nog? Vanaf hier gaan we dan tellen naar de datum van gisteren, en dan komt direct die van vandaag erachter aan. Dan wordt gevraagd welke kleur het kaartje gaat hebben, blauw of rood. De kinderen zeggen dan een kleur en leggen uit dat het die kleur is omdat er een "AB-pattern" in het geheel zit.

Er wordt dus ook heel erg ingezoomd op het 'Waarom' van iets, en de manier om ergens achter te komen als je het zelf even niet meer weet.

Deze week is het thema 'How do we express ourselves' ingegaan. Kinderen gaan hierbij leren dat er meerdere manieren zijn om jezelf uit te drukken. Dus via taal, muziek, dans, drama, maar ook leren ze over gevoelens en hoe je deze kunt verwoorden en uitbeelden. Tijdens het werken in de centers, die aan de hand van vragen begeleid worden, ontdekken de kinderen verschillende expressie vormen. Zo is er een tafel waarop de vraag staat: "What does a happy face look like?" op deze tafel liggen spiegels, whiteboard stiften en kleine white boards. De kinderen ontdekken zo door naar zichzelf te kijken hoe een vrolijk gezicht eruit ziet. Aan een andere tafel mogen de kinderen van playdough (klei) een gezicht maken, de lerares of onderwijsassisent die erbij zit vraagt wat voor emotie hun gezicht laat zien, en ook waaraan ze dit kunnen zien.

In de speelhoek is aan de ene kant een poppenkast theater gemaakt, en aan de andere kant een podium waar gedichten, liedjes en nog veel meer voorgedragen kan worden. Ook de kassa is aanwezig. Hier kunnen kinderen kaartjes kopen en in de pauze hun snacks en drinken halen. Dit ziet er echt fantastisch uit! Bij de muziekles leren de kinderen liedjes over gevoelens, en vanaf volgende week ga ik met ze op ontdekkingstocht om te zien welke instrumenten/geluiden vrolijk, droevig, boos enz. klinken.

Ook 's ochtends vraagt de leerkracht al direct aan alle kinderen hoe ze zich die dag voelen. Dit vullen we in in een tabel. We kunnen dan zien welk gevoel het meeste voorkomt en hoe vaak.

Ook werken de kinderen met attitudes en leerling profielen. Dit wil zeggen dat er gekeken wordt welke attitudes of profielen de kinderen inzetten. Vaak wordt er een vraag gesteld aan het einde van de dag. De kinderen mogen dan aangeven of ze iets van iemand gezien hebben die een van deze profielen heeft toegepast. Om alle profielen heen hangen nu kaartjes met de foto van een leerling, en wat ze gedaan hebben (zie foto).

Ik ben erg benieuwd wat ik nog meer mag meemaken en hoe ik het ga ervaren om op deze manier te werken. Ik vind het tot nu toe erg interessant om te zien hoe ze leerlingen zoveel mogelijk zelf laten doen en oplossen. Ik houd jullie op de hoogte!

(Ohja, op school heb ik ondertussen kennis gemaakt met het volgende fruit: cantaloupe, dragonfruit en mango, die nog een beetje hard en zuur was, en daarom gegeten werd met honing)

(Ohja, ohja, de nieuwe engelse woorden die ik geleerd heb: knikker=marble, sprinkhaan= grasshopper (duh...) en caboose= sluitwagen, oftwel degene die de rij sluit)

En dan nu, het nog leukere gedeelte! Het leven in Thailand zelf.

Afgelopen zondag ben ik met Laura en Eva (mijn schoolgenootjes) voor het eerst richting Bangkok Centrum vertrokken. Op de scootertaxi (ja je leest het goed, een scooter, maar dus ook een taxi) ben ik naar het appartement van Laura en Eva vertrokken. Voor €1,-, oftewel 40 bath had ik een ritje van ongeveer 10 minuten afgelegd (een wandeling van 40 min. volgens google maps, waar ik me dus echt niet aan durfde te wagen...). Vanuit hier gingen we verder naar het centrum met de metro, die gelukkig airco had, en de skytrain. Toen we uitstapten dachten we even dat we Milaan waren geland. Wat een énorm groot en chic gebouw vol met allemaal luxe winkels. Dat was wel even wat anders dan alle kleine straatjes en eettentjes op straat van de afgelopen dagen. Het zag er super uit en we hebben lekker rondgewandeld en gegeten.

Een paar dagen later vond ik het wel tijd om eens een bezoekje te brengen aan het zwembad op het dak bij Laura en Eva, hier heb je een prachtig! uitzicht over de skyline van Bangkok, een heerlijk verkoelend windje, en natuurlijk: water! Het was echt genieten.

Na de duik hebben we samen een avondmarkt bezocht, ons leven weer eens gewaagd bij het oversteken van drukke straten en hebben we midden op straat een mooie kleine tempel bezocht. Hierna hadden we natuurlijk honger en hebben we bij een van de straattentjes lekker wat gegeten.

Helaas genoot ik na mijn scootertaxi rit minder van de thuiskomst... Ik deed namelijk mijn kleren in mijn waszak (die ik optilde) en daar kwam opeens een bezoeker onderuit gelopen. Meneer de kakkerlak... Ik schrok me een hoedje (want ja, ik ben niet echt een held met kruipende beestjes, zoals de meesten van jullie wel weten), maar dacht even na en zocht de killerspray die hier gelukkig in huis was. Helaas had ik net voor mijn ontdekking de airco en de ventilator aangezet. Meneer de kakkerlak werd dus opeens door de ventilator 2 meter verder geblazen (tot grote schrik van mij). Ik moest er dus snel achteraan, met de spray in mijn hand zocht ik voorzichtig toenadering tot meneer de kakkerlak, er niet aan gedacht hebbende dat de ventilator ook weer terugdraaide, waardoor meneer kakkerlak een nog grotere voorsprong kreeg... Snel dat ding uit, richten en sprayen maar. En ja hoor, ik raakte gelukkig en meneer de kakkerlak was helaas (alleen voor hem hè) snel klaar voor de kakkerlakkenhemel. Maarja.. toen lag meneer kakkerlak daar dus op de vloer. Ik was niet van plan om hem zomaar op te rapen en weg te gooien, maar wat dan? Hem daar laten liggen was ook weer zoiets... Uiteindelijk heb ik tot in mijn tenen gegraven naar moed, een tissue gepakt, en jawel hoor, hem opgeraapt en in de prullenbak gegooid! Overwinning voor juf Sanne!

En omdat dinsdag Labour-day is, en onze stage begeleiders zo lief waren om onze vrije vrijdag om te ruilen met de maandag, heb ik een heerlijk lang weekend in het vooruitzicht dat we gaan doorbrengen op Koh Samet! Dus doeidoei, ik ga genieten van zon, zee en witte stranden het komende weekend!

La khon Kha,

Sanne